[ Fic blue archive / Control ] Death Angle of kivotos

// ณ ห้องแห่งหนึ่งในคอนโดพักอาศัย [06.00] //

“อื้ออออ….กร็อบ”เสียงกระดูกลั่นดังมาจากภายในห้องที่มีเพียงโต๊ะทำงาน ห้องน้ำ ห้องครัว ทีวี และเตียงนอน บนเตียงมีหญิงสาวคนนึงนั่งบิดขี้เกียจบนเตียง เธอชื่อ ทานาดา มิโอะ เจ้าของเสียงนั้นนั่นแหละ

 มิโอะ"โถ่ อะไรกัน ยังไม่แก่สักหน่อย อายุแค่23เองน่ะเรา" 

เธอบ่นอยู่บนเตียง พลางลุกขึ้นจัดที่นอนให้เรียบร้อ แล้วจึงเดินไปอาบน้ำเพื่อไปทำงาน มิโอะเป็นผู้หญิงที่เรียกได้ว่ามีรูปร่างสมบูรณ์แบบ ผมสีดำ ตาสีน้ำเงิน สูง168เซนติเมตร ไม่อ้วนไม่ผอม(คือไงวะ) ผิวสีขาวผ่องเหมือนไข่มุก และที่สำคัญ เธอมีฮาโลสีน้ำเงินและฟ้าซ้อนกันสามวง ทำให้รู้ว่าเธอคือคนจากคิโวทอสอย่างแน่นอน เมื่ออาบน้ำเสร็จจึงไปแต่งตัวตามยูนิฟอร์มของบริษัทที่เธอทำงาน มิโอะใส่เสื้อซัพ(เสื้อในของชุดสูท) ถุงน่องดำ กระโปรงสีดำยาวถึงเข่า ตามด้วยชุดสูทกระดุมสองเม็ดคอวี ติดกระดุมให้แล้วเสร็จ เธอจึงเดินไปหยิบคอมกระเป๋าของเธอ ตรวจสอบเอกสารและของภายในให้เรียบร้อย สะพายหลัง ใส่รองเท้าส้นสูง จากนั้นจึงล็อกห้องแล้วเดินไปที่ทำงานในทันทีโดยไม่กินข้าวเช้า

// ออฟฟิสแห่งหนึ่งในตัวเมือง [8.30] //

ในห้องออฟฟิสที่ไม่มีใครอยู่เลย เพราะยังไม่เริ่มงาน มิโอะกำลังจัดเตรียมของเพื่อที่จะเริ่มวันใหม่ในที่แห่งนี้อีกครั้ง ตอนที่จบมา มิโอะเคยทำงานเป็นทหารรับจ้างมาก่อน แต่เธอก็รู้สึกว่างานที่ทำอยู่นั้นมันไม่คุ้มค่าชีวิตและความรู้ที่เธอได้มาตอนอยู่คิโวทอส งานที่มิโอะทำในตอนนี้คืองานบัญชีอยู่บริษัทแห่งหนึ่ง ที่งานของเธอคือจัดการการใช้จ่ายภายในบริษัท วันลาวันหยุดของพนักงงาน รวมถึงค่าจ้างของลูกจ้างทุกในที่ทำงานของตน ฟังดูเหมือนมันจะยาก แต่ขึ้นชื่อว่าเป็นนักเรียนที่มาจากคิโวทอสแล้วนั้น มันถือว่าไม่ได้หนักหนาอะไรเลย ด้วยความเก่งกาจของเธอ เพียงสองปีหลังจากทำงาน ก็ได้เลื่อนขั้นให้เป็นหัวหน้าแผนกโดยนายจ้าง แถมยังได้เงินเดือนสูงที่สุดในแผนกอีกตังหาก

// ออฟฟิส [9.30] //

‘ติ๊ง’ เสียงแจ้งเตือนจดหมายดังขึ้นจากคอมของมิโอะ ดึงความสนใจจากงานที่ทำอยู่ เมื่อเปิดอ่านมัน ก็ทำให้เธอต้องประหลาดใจ เพราะจดหมายนั้น ไม่มีชื่อเขียน วันที่ หรือแม้กระทั่งหัวเรื่อง มีเพียงเนื้อหาภายในเท่านั้น……..

ปล.ขออภัยต่อผู้อ่านทุกท่านที่คาดหวังตอนยาวๆ เนื่องจากไรท์พึ่งเรียนพิเศษเสร็จ ล่ะรีบมาเปิดเรื่อง เลยอยากนอนไวๆ และที่สำคัญ ตอนต่อไปยาวด้วย แล้วเนื้อหาสำคัญ เลยต้องตัดไว้ก่อน เจอกันตอนหน้าน่ะ

Adios